Spaghetti alla puttanesca

Τι χρειαζόμαστε:

  • 400 γρ spaghetti
  • 500 γρ πομοντόρια φρέσκα (εκτός εποχής χρησιμοποιήστε 1 συσκευασία αποφλοιωμένα)
  • 8 φιλέτα αντσούγιας
  • 24 μαύρες ελιές καλαμών
  • 3 κ.σ. κάπαρη καλής ποιότητας
  • 5 κ.σ. παρθένο ελαιόλαδο καλής ποιότητας
  • 2-3 σκελίδες σκόρδο
  • 1 κ.σ. πάστα ντομάτας
  • 1 καυτερή πιπερίτσα (πραγματικά καυτερή)
  • 1 πρέζα ρίγανη
  • αλάτι
  • φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Πως το κάνουμε:

recipe image
1. Πλένουμε τις ντομάτες, τις χαράσσουμε σταυρωτά στο κάτω μέρος τους και τις ζεματίζουμε για ελάχιστο χρόνο (λίγα δευτερόλεπτα) σε νερό που βράζει. Με τον τρόπο αυτό το ξεφλούδισμά τους γίνεται παιχνιδάκι.
recipe image
2. Τις κόβουμε αρχικά σε φέτες και στη συνέχεια στα δύο, για να πάρουμε μικρότερα κομμάτια.
recipe image
3. Βγάζουμε από το λάδι συντήρησής τους τις αντσούγιες, τις βάζουμε σε σουρωτήρι για να το αποβάλουν εντελώς και τις στεγνώνουμε πιέζοντάς τες ελαφρά με χαρτί κουζίνας. Κόβουμε τα φιλετάκια σε χοντρά κομμάτια (πχ στα 3).
recipe image
4. Κάνουμε μια βαθιά χαρακιά στις ελιές, αφαιρούμε το κουκούτσι και στη συνέχεια τις κόβουμε σε κομμάτια.
recipe image
5. Ξαρμυρίζουμε την κάπαρη (αν είναι διατηρημένη σε αλάτι) κάτω από τρεχούμενο νερό, ή την στεγνώνουμε (όπως και τις αντσούγιες) εάν είναι σε βαζάκι, διατηρημένες σε υγρό συντήρησης.
recipe image
6. Σε ένα ευρύχωρο και βαθύ τηγάνι (θα πέσουν και τα μακαρόνια για να σοταρισθούν εκεί μέσα) βάζουμε το ελαιόλαδο (ότι καλύτερο και πιο... παρθένο έχουμε στο σπίτι) και μόλις ζεσταθεί καλά, του ρίχνουμε τις δύο σκελίδες σκόρδο (ολόκληρες και με την φλούδα τους, en chemise που λένε και οι Φράγκοι, αλλά και πατικωμένες λίγο, να σπάσουν) και την καυτερή πιπερίτσα θρυμματισμένη. Τα φέρνουμε δύο βόλτες να βγάλουν τα αρώματά τους και προσθέτουμε τα κομμάτια της αντσούγιας.
recipe image
7. Συνεχίζουμε να τα γυρίζουμε όλα μαζί, με ξύλινο κουτάλι, και σε χαμηλή φωτιά, έως ότου το σκόρδο πάρει εκείνες τις ωραίες ξανθές ανταύγειες (που τόσες και τόσες ονειρεύονται και χρυσοπληρώνουν). Προσθέτουμε τότε τις ελιές και την κάπαρη (εάν θέλετε μπορείτε να την έχετε χοντροκόψει και αυτήν)
recipe image
8. Φέρνουμε δύο τρεις γύρες στο καυτό λάδι και προσθέτουμε και τα κομματάκια της φρέσκιας ντομάτας αλλά και τον πελτέ (αυτός ο τελευταίος είναι δική μου προσθήκη, αποκλειστικά για να τονίσει το κόκκινο χρώμα στο πιάτο, εάν θέλετε μπορείτε να τον αποφύγετε), καθώς και μια “τσιμπιά” (κάπου το διάβασα και μου άρεσε σαν όρος, και ας μην προσφέρει καμία ακρίβεια) φρέσκια ρίγανη. Μόλις ξαναρχίσει να βράζει, μαγειρεύουμε σε μέτρια φωτιά για καμιά 10 με 15 λεπτά, έως ότου, πρακτικά, η σάλτσα ΔΕΣΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ. Δεν θέλουμε “νερουλά” πράγματα, εδώ πρόκειται για την puttanesca, και όλα γίνονται με.... επαγγελματισμό. Αλατίζουμε ανάλογα με τα γούστα και σβήνουμε το μάτι.
recipe image
9. Εν τω μεταξύ, βράζουμε τα spaghetti μας σε άφθονο αλατισμένο νερό και, λίγο πριν έρθει η ώρα να τα σουρώσουμε, τους παίρνουμε με μία κουτάλα νερό βρασμού (πλούσιο σε άμυλο) και το προσθέτουμε στο τηγάνι με τη σάλτσα μας. Ξανανάβουμε το μάτι.
recipe image
10. Σουρώνουμε τα spaghetti πολύ al dente (διότι θα σοταρισθούν για ακόμα λίγα λεπτά στη συνέχεια) και τα ρίχνουμε μέσα στη σάλτσα μας. Κάνουμε ένα πρώτο ανακάτεμα.
recipe image
11. Σοτάρουμε τα spaghetti για μερικά λεπτά, ανακινώντας έντονα το τηγάνι και βοηθώντας τα να ανακατευθούν καλά με τη σάλτσα και να εξατμισθεί και το επιπλέον νερό του βρασμού που προσθέσαμε. Η σάλτσα έχει ξαναδέσει καλά, αυτή τη φορά “αγκαλιάζοντας” και τα spaghetti..
    recipe image
    12. Σερβίρουμε αμέσως, πασπαλίζοντάς τα με φρέσκο-τριμμένο πιπέρι και ίσως και λίγο ακόμη ρίγανη.

    Λίγα μυστικά ακόμα

    Είναι τόσο απλό πιάτο που θα μπορούσε να περιγραφεί με τρία μόλις βήματα. Ένα για τη σάλτσα, ένα για τα μακαρόνια και ένα για το πάντρεμά τους.
    Η Ναπολετάνικη (και παλιότερη) εκδοχή της συνταγής δεν έχει αντσούγια ανάμεσα στα υλικά. Σήμερα πια, όμως, είναι τόσο διαδεδομένη αυτή η προσθήκη (και προσφέρει τόσο στη γεύση) που τείνει να δημιουργήσει ένα στάνταρτ.
    Μαζί με τη ρίγανη, άρωμα μπορεί να δώσει και το θυμάρι και η μαντζουράνα. Επίσης, μπορούμε να προσθέσουμε στο σερβίρισμα, για λόγους διακόσμησης, και λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό. Στο μαγείρεμα δεν βάζω, εκτός και εάν μπει στη θέση της ρίγανης. Νομίζω όμως ότι αυτή η τελευταία δίνει πιο πολύ άρωμα μέσα στο φαγητό.
    Μπορείτε, πριν πέσουν τα spaghetti μέσα στη σάλτσα, να κρατήσετε λίγη σάλτσα (λίγη ντομάτα και τόσα κομμάτια ελιάς όσα και τα άτομα που θα φάνε) και να τα βάλετε στα σερβιρισμένα πιάτα, πάνω από τα spaghetti, καθαρά για λόγους εμφάνισης.
    Εάν χρησιμοποιηθούν ελιές έτοιμες, χωρίς κουκούτσι, μπορείτε να τις κόψετε και σε ροδέλες. Θα ομορφύνει την εμφάνιση χωρίς να προσδώσει κάτι στη γεύση.
    Εκτός από spaghetti που είναι το τυπικό ζυμαρικό για αυτή τη συνταγή, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλοι τύποι: penne, rigatoni, bucatini, μέχρι και fusili (τριβελάκι) ή farfalle (πεταλούδες) και αυτό χάρις στη κόκκινη σάλτσα ντομάτας που δένει εύκολα με όποιο ζυμαρικό και αν την βάλεις.


    ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ www.oiprionatoi.com